ΓΙΑΓΙΑ ???

Χθες το απόγευμα πήγα σε ένα διαγνωστικό κέντρο να κάνω μία εξέταση.
Όταν τελείωσε και μου είπαν ότι μπορώ να σηκωθώ, ίσως το έκανα λίγο απότομα – ζαλίστηκα παραπάτησα και γενικώς έκανα προσπάθεια να μείνω όρθια.
Η βοηθός του γιατρού που με είδε με ρώτησε :
« Έχετε ίλιγγο ? χαμηλή πίεση?»
Της απάντησα χαριτολογώντας « Όλα τα έχω»
Και τι μου λέει τότε :
«έχετε και εγγονάκια?»

Πως δεν την σκότωσα? Πως κράτησα την ψυχραιμία μου και μάλιστα έκανα και χιούμορ λέγοντας ότι εξ αντιθέτου έχω παιδιά στην εφηβεία εξ’ ου και τα συμπτώματα για τα οποία έκανα την συγκεκριμένη εξέταση.
Με κρύο μυαλό σήμερα το πρωί άρχισαν να σκέφτομαι μήπως όντως γέρασα? Μήπως γερνάω? Μήπως πρέπει να αλλάξω τον καθρέφτη στο μπάνιο μου?
Δεν θα αρχίσω τώρα την αριθμητική να δω αν όντως θα μπορούσα να είμαι γιαγιά, δεν είναι αυτό το θέμα, το θέμα είναι ότι με ενόχλησε γιατί εγώ δεν αισθάνομαι γιαγιά, ο χαρακτηρισμός γιαγιά μου φέρνει στο μυαλό μία κυρία μεγάλη στην ηλικία, χωρίς προσωπικά ενδιαφέροντα, ψιλοπαρατημένη στην εμφάνιση κλπ.
Κουβαλάω πολλά ταμπού όπως φαίνεται….
Πρέπει να αλλάξω τον τρόπο που βλέπω κάποια πράγματα.
Θα το γράψω και αυτό στο σημειωματάριό μου στα TO DO !!