Κάποια στιγμή της ζωής μας εμείς οι γυναίκες μπορεί να βάλουμε κάποια κιλά.Είτε από την εγκυμοσύνη, είτε από την καθιστική ζωή στο γραφείο, είτε από μια αρρώστια, σίγουρα η κάθε μία από εμάς που έχει βρεθεί σε αυτήν την θέση έχει έναν λόγο για να αναφέρει.
Και αυτά τα έξτρα κιλά μας χαλούν την διάθεση και αρχίζει ο αγώνας για να τα χάσουμε.
Σε πρώτη φάση κρατάμε τα ρούχα που δεν μας κάνουν πλέον, όχι γιατί έχουν συναισθηματική αξία, τι είναι άλλωστε το μενταγιόν της γιαγιάς… αλλά γιατί θα τα φορέσουμε μόλις αδυνατίσουμε.
Και αφού φθάσουμε στο απροχώρητο, η ντουλάπα είναι γεμάτη αλλά εμείς δεν έχουμε τι να βάλουμε, το κουμπί από το παντελόνι είναι έτοιμο να εκτοξευθεί και η ραφή τεντώθηκε έτοιμη να ανοίξει… αγοράζουμε άρον – άρον ένα δυο ρουχαλάκια για να έχουμε να φοράμε. Όχι κάτι ακριβό, κρίμα είναι « να πάει χαμένο», τα κιλά θα «φύγουν».
Και να το μαγαζάκι σε εκείνη την γειτονιά που είπε η κουμπάρα που τα έχει φθηνά, και να η λαϊκή με τα ελαστικά τζην παντελόνια - για κάθε μέρα είναι, δεν υπάρχει λόγος να ξοδέψουμε λεφτά….
Και έτσι φθάνουμε στο να απαξιώσουμε το γούστο μας στο ντύσιμο.
Όσο δε για τα εσώρουχα και τις πιζάμες άστα να πάνε, μακό βρακάκια – δεν είμαστε για σεξουλιάρικα με τέτοια πιασίδια και πιζάμες ή νυχτικές φαρδιές έτσι για να είμαστε άνετες την νύχτα, ζοριζόμαστε που ζοριζόμαστε να αλλάξουμε πλευρό από το βάρος- ας μην μας ενοχλεί και το ύφασμα…
Δεν είναι κουρέλια αυτά που φοράμε, αλλά δεν μας κολακεύουν κιόλας.
Στο μεταξύ ξοδεύουμε τα λεφτά μας σε διαιτολόγους, σε σποραδικές επισκέψεις σε γυμναστήρια, σε τσάγια και σκόνες αδυνατίσματος, σε ψιλομηχανήματα και φόρμες που γεμίζουν τις γωνιές και τα πατάρια του σπιτιού.
Αλλά για ρούχα όχι, έχουμε στην ντουλάπα, σε λίγο θα τα βάλουμε….
Και όσο δεν αδυνατίζουμε, δεν αγοράζουμε ρούχα, παλεύουμε με την ζυγαριά, Μείον 2 κιλά σήμερα, ξεφύγαμε λίγο το Σαββατοκύριακο +1 κιλό, άντε πάλι από Δευτέρα, γλιστράμε λίγο έξω από το διαιτητικό πρόγραμμα, πέφτουμε στην παγίδα της πίτσας ένα βράδυ (τι να κάνω κόσμο είχα στο σπίτι…), κατρακυλάμε στον βούρκο της σοκολάτας (τι να κάνω γενέθλια είχε το παιδί μου…) και πάλι στην λαϊκή ακόμη ένα παντελονάκι ελαστικό και στο μαγαζάκι ένα πουκάμισο μακρύ να μην φαίνονται τα καπούλια (και είναι και καρό που είναι της μόδας…)
Παλεύουμε για μία υποφερτή εμφάνιση προς το παρόν και σύντομα θα βάλουμε και πάλι τα ρούχα της ντουλάπας μας.
Και τα κιλά δεν χάνονται- χάνεται μόνο η διάθεσή μας.
Μας ενοχλεί η εικόνα στον καθρέφτη, τα ρούχα που μας στενεύουν, η πωλήτρια που λέει δεν έχουμε στο νούμερο σας, εκείνη η μαμά στο σχολείο που έρχεται να πάρει το παιδί της προσεγμένη- όχι μόνο είναι αδύνατη, αλλά ωραία ντυμένη και βαμμένη με μαλλί κομμωτηρίου και ψηλοτάκουνες γόβες ενώ εσύ την έχεις πέσει στα σπορτέξ και στα ίσια παπούτσια και άμα λάχει και βιάζεσαι έχεις και ένα κλάμερ στο μαλλί , μας αγχώνει ακόμη και αν η παρουσιάστρια στην τηλεόραση χάσει βάρος και ψάχνουμε στα περιοδικά το μυστικό της,
και γενικά όλα αυτά μας θλίβουν και μας βυθίζουν περισσότερο σε μία μελαγχολική κατανάλωση γλυκών και ξανά συν 1 ή συν 2 κιλά και πάλι αγωνία τι θα δείξει η ζυγαριά.
Ένας φαύλος κύκλος είναι, πρέπει να βγούμε έξω από αυτόν,
Να πετάξουμε τα ρούχα από την ντουλάπα, άλλωστε πάλιωσαν πλέον δεν είναι της μόδας,
να αγοράσουμε καλά ρούχα που να μας κολακεύουν – στο νούμερό μας
να φτιάξουμε το μαλλί μας και να αφιερώσουμε 5 λεπτά το πρωί για μακιγιάζ
και αφού τα κάνουμε όλα αυτά, να βάλουμε το κομψό παπουτσάκι μας και να βγούμε έξω από το σπίτι κοιτάζοντας ψηλά και νοιώθοντας ωραίες.
Αυτή η καλή μας διάθεσή αντανακλάται στο πρόσωπό μας, στο χαμόγελό μας, στην ματιά μας.
Η χαρούμενη και αισιόδοξη διάθεση μας θα μας βγάλει έξω από αυτόν τον φαύλο κύκλο.
Γιατί η ζωή είναι ωραία και δεν θα μου την χαλάσει ένα νούμερο παραπάνω στο παντελόνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου