Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Είναι ψεύτες και ανίκανοι. Εγώ δεν θα πω ότι είναι και κλέφτες γιατί αυτό δεν μπορώ να το αποδείξω.
Αλλά μετά από ένα χρόνο αυστηρής λιτότητας και μέτρων διαρθρωτικών- αναγκαστικών και αυστηρών που έχουν πάρει οι άρχοντες μας, θα φθάσουμε και πάλι 31/12/2010 να είμαστε ακριβώς εκεί που ήμασταν 31/12/2009
Αν αληθεύουν αυτά που άκουσα τις προάλλες, θα γίνει επανεκτίμηση του χρέους της χώρας μας και πάλι θα ανέβει διότι τώρα σκάνε τα δάνεια που δόθηκαν με εγγυήσεις του δημοσίου στους κολλητούς του κυκλώματος επιχειρηματίες, και τώρα επιβεβαιώνεται και προστίθεται και το χρέος των νοσοκομείων στους φαρμακέμπορους…
Έναν ολόκληρο χρόνο έκαναν χίλιες και πλέον εξαγγελίες για αλλαγές και το μόνο που άλλαξαν ήταν ο 13ος και ο 14ος μισθός των δημοσίων υπαλλήλων και οι συντάξεις.
Και ότι εξοικονόμησαν από αυτά τα δύο μέτρα- τα δώσανε και πάλι για να συντηρήσουν τον ΟΣΕ, τους πιλότους της πρώην Ολυμπιακής, τις ΔΕΚΟ τις ΜΕΚΟ και το κακό συναπάντημα.
Άλλαξαν κάτι άλλο και δεν το ξέρω?
Α… Ναι!!! και με βάση το προσδόκιμο ζωής του Μητσοτάκη άλλαξαν και τον χρόνο συνταξιοδότησης.
Όλα τα υπόλοιπα έμειναν εξαγγελίες που όμως δεν θα γίνουν ποτέ, και αυτό γιατί δεν τολμούν να «σκοτώσουν» τα παιδιά τους, όλα αυτά τα χρόνια αυτές οι κυβερνήσεις γέννησαν , ανέθρεψαν και συντηρούν όλα τα συνδικαλιστικά σωματεία των ΔΕΚΟ, των δημοσίων Υπαλλήλων και όλης αυτής της στρατιάς που μόνο παίρνει και «τα παίρνει» χωρίς ουσιαστικό έργο.
Και αφήνοντας και πάλι στην άκρη τα περί ενιαίου μισθολογίου, περί μετατάξεων στο δημόσιο, περί συμβασιούχων, περί κλειστών επαγγελμάτων κλπ…. θυμηθήκανε τους ιδιωτικούς υπαλλήλους
αυτούς που έχουν ξεχάσει εδώ και χρόνια τι σημαίνει 8ωρο, τι θα πει ένα μήνα άδεια το χρόνο, τι είναι η γονική άδεια και τα επιδόματα,
και έρχονται τώρα και συζητάνε για «σύνδεση παραγωγικότητας και μισθού»
Καλό το ανέκδοτο !!!
Γιατί αυτό δεν το κάνουν στο «σπίτι τους», στους δικούς τους υπαλλήλους, αυτούς της βουλής, των βουλευτικών γραφείων, των δημόσιων ταμείων και των εφοριών, του ΙΚΑ, του ΟΣΕ, των ΔΕΚΟ και όλων των άλλων δημοσίων οργανισμών και παρα-οργανισμών?
Βαρέθηκα να είμαι το πρόβατο προς σφαγή,
βαρέθηκα να είμαι στο στόχαστρο της κάθε κυβέρνησης που ορίζει το μέλλον μου ανάλογα με το πώς ξύπνησε ο κάθε υπουργός το πρωί και τις διαθέσεις του.
Κουράστηκα να κάθομαι μπροστά σε ένα χαζοκούτι και να περιμένω μια ελπίδα,
κουράστηκα να αναλώνομαι σε συζητήσεις με τους φίλους μου και να καταλήγουμε στο μοιρολατρικό
«τουλάχιστον έχουμε δουλειά κοίτα τριγύρω τις γίνεται με τους άνεργους»
Κάτι πρέπει να κάνω, πρέπει να αντιδράσω,
εγώ από μόνη μου χωρίς να περιμένω έναν αρχηγό, χωρίς να περιμένω να με στηρίξει ένα κόμμα ή ένας δημοσιογράφος ή ένα κανάλι, ή έστω και ο διπλανός μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου