Από την μια βλέπω φίλους και συγγενείς να έχουν προβλήματα με την δουλειά τους, άλλοι δουλεύουν 4 μέρες την εβδομάδα, άλλοι 6ωρο , άλλοι δεν έχουν καθόλου δουλειά και «ψάχνονται», οι οικοδομές λέει σταμάτησαν με αποτέλεσμα να βαλτώσουν και τα συναφή επαγγέλματα, τα μαγαζιά λέει δεν πουλάνε παρόλο που οι εκπτώσεις σε μερικά φθάνουν στο 70 και 80% της αρχικής τιμής, μαγαζιά και σπίτια μένουν ανοίκιαστα ακόμη και το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς μου έκλεισε.
Και τα ενοίκια ακόμη δεν «κατέβηκαν», οι εργολάβοι ακόμη ανθίστανται, οι τιμές των σπιτιών ακλόνητες, όλο λένε ότι θα πέσουν περίπου 15% αλλά πότε? Οι εργολάβοι τα κρατάνε κλειστά – άδεια, δεν θέλουν να πουλήσουν «φθηνά» γιατί το κόστος μιας νέας οικοδομής τώρα θα είναι μεγαλύτερο, βλέπεις τσιμέντα, σίδερα κλπ ανέβηκαν οι τιμές. Λογικό μου ακούγεται άλλωστε αυτοί έχουν φράγκα, χτίζοντας πολυκατοικία 15 διαμερισμάτων πουλούσαν τα 5 και έβγαζαν τα έξοδά τους και τα άλλα 10 διαμερίσματα ήταν το «κέρδος» τους.
Οι καφετερίες αλλού για αλλού, εξαρτάται από το που είναι, οι κεντρικές και σε πλατείες ακάθεκτες, εκτός από μία στην γειτονιά μου που κατέβασε κατά μισό ευρώ την τιμή του καφέ, όλες οι άλλες δεν αλλάζουν τιμές, κάποιες ακόμη έχουν κόσμο, κάποιες απλά κλείσανε.
Ταβέρνες και εστιατόρια και πάλι άκρη δεν βγάζω, υπάρχουν κάποιες συνοικιακές που είναι γεμάτες και κάποιες άλλες βαράνε μύγες ή κλείσανε. Μιλώντας με φίλους μου λένε «Α… η τάδε ταβέρνα δουλεύει γιατί είναι πολύ φθηνή» Δηλαδή αν κατάλαβα καλά αυτός που τώρα έχει μειωμένο μισθό γιατί δουλεύει 6ωρο αντί να πάει στην ταβέρνα που πήγαινε τόσα χρόνια- τώρα πάει στην άλλη που είναι φθηνή. Υποθέτω ότι από το δικό του μυαλό δεν πέρασε καθόλου η σκέψη να μην πάει καθόλου γιατί ίσως έλθουν και χειρότερες μέρες ή γιατί δεν του φθάνουν τα χρήματα.
Αλλά τι λέω, λεφτά υπάρχουν !! όχι το σλόγκαν του Παπανδρέου.
· 600 δις ευρώ οι καταθέσεις των Ελλήνων στην Ελβετία, γύρευε πόσα ακόμη θα είναι σε άλλες χώρες
· 400 δις ευρώ οι καταθέσεις των Ελλήνων σε Ελληνικές τράπεζες
· 8 δις ευρώ κρατάνε οι Έλληνες στα σεντούκια στο σπίτι τους είτε από τον φόβο τους μην τα χάσουν ή έτσι για να έχουν κάποια «ψιλά» πάντοτε στην διάθεσή τους…
Ποιος τα «κουμαντάρει» όλα αυτά τα λεφτά? Σε ποιους ανήκουν?
Μήπως στα σουπερ-μάρκετ ? μήπως στους γιατρούς ? στα καζίνο? Ε! φυσικά κάτι τις είναι και των πολιτικών κάτι των δημοσιογράφων, κάτι μιας κάστας ανθρώπων που είναι κοντά στην εξουσία πάντως σίγουρα δικά μου δεν είναι.
Εκείνα τα σουπερ-μάρκετ σε οργασμό, το ένα ανοίγει δίπλα στο άλλο, αλυσίδες που τόσα χρόνια ήταν μόνο στην Αθήνα τώρα ψάχνουν χώρο και ανοίγουν καταστήματα στην Θεσσαλονίκη, άλλα πάλι κάνουν ανακαίνιση και «μεγαλώνουν». Φαίνεται ότι σε αυτούς δεν υπάρχουν αναδουλειές αλλά ούτε και πτώση ζήτησης…
Μόνο το Aldi έφυγε από την Ελλάδα, λάθος υπολογισμός ? ή κάτι ήξερε και την «έκανε» νωρίς από την Ελληνική αγορά.
Φυσικά οι τιμές διόλου δεν κουνήθηκαν, θα έλεγα μάλλον ότι ανέβηκαν κιόλας, βλέπεις το καλαμπόκι έγινε δυσεύρετο, η ζάχαρη πήγε στα ύψη (συγχωρείστε με αλλά με την ηλίθια πολιτική της κοινότητας εκεί θα πήγαινε), Η Κύπρος ανέβασε την τιμή της πατάτας, η Τουρκία την τιμή των λεμονιών και η μακριά γαϊδούρα τραβάει ακόμη περισσότερο.
Τι θα κάνουμε θα φάμε, άρα θα ψωνίσουμε, άρα αυτοί θα επιβιώσουν.
Και εκεί που προσπαθούμε να μαζευτούμε λίγο και να σώσουμε ότι μπορούμε να σώσουμε, έρχονται οι γιατροί του ΙΚΑ και κάνουν απεργία γιατί πλέον θα έχω εγώ το προσωπικό μου συνταγολόγιο και θα πηγαίνω σε όποιον γιατρό γουστάρω και όχι στον Ικατζή που για να κλείσω ραντεβού μαζί του θέλω 2-3 μήνες αναμονή όπου στο μεταξύ η κατάστασή μου έχει χειροτερέψει και κάνω την καρδιά μου πέτρα και πάω στο ιατρείο του για να με δει αλλά και για να με αντιμετωπίσει σαν άνθρωπο, να μου πει μια καλησπέρα όταν μπω μέσα και άμα λάχει να σηκωθεί από την καρέκλα του και να έλθει πιο κοντά να δει την «πληγή» μου.
Και μετά από τέτοιες σκέψεις κουρνιάζω στο σπίτι, χαζεύω την τηλεόραση, εκείνο το κανάλι που έχει ανάλαφρες ειδήσεις, ποιος φόρεσε και τι, ποιος τα έχει και με ποιάν έτσι για να ξεχαστώ. Λοιπόν αυτές οι ειδήσεις στο φως της μέρας και των προβλημάτων μου φαίνονται θαρρείς και είναι από άλλη χώρα και όχι από την Ελλάδα.
Από την Ρόδο και από την Ορεστιάδα για Σαββατοκύριακο στο Καιμακτσαλαν για σκι, από την Θεσσαλονίκη και την Φλώρινα για 2ήμερο στην Μύκονο και στην Σαντορίνη, τίγκα το Ασπεν από Έλληνες, τα πρακτορεία σωρηδόν εκδρομές για τα Μπόρα- Μπόρα, την Παταγονία, την Κούβα και για τους φθηνατζήδες το Ντουμπάι…
Αλλά θα μου πεις μόνο αυτοί είναι? Εδώ το φροντιστήριο των Αγγλικών προτρέπει τα παιδιά να πάνε όλοι μαζί μία εβδομάδα εκπαιδευτική λέει εκδρομή στο Λονδίνο «μόνο με 1.000 ευρώ» συν ότι φάνε…. προφανώς και αυτοί το ίδιο κανάλι με μένα βλέπουν κάθε βράδυ…
Ανοίγω το ραδιόφωνο να ακούσω μουσική, καλύτερα να ξεχαστώ εκεί παρά να ζηλεύω το μονόπετρο της Κατίνας που της το χάρισε ο Τζόνη στο πρόσφατο ταξίδι τους στις Σεϋχέλλες όπου πήγανε με ιδιωτικό τζετ και άστα βράστα, μην το σκέφτεσαι ηλίθια προχώρα έχεις αργήσει …
Και να’ σου η διαφήμιση, το τάδε καζίνο στο Γευγελή ( βλέπεις τα εγχώρια τα συνηθίσαμε πλέον) όχι μόνο κληρώνει 3.000 ευρώ την βραδιά αλλά την ώρα που θα παίζεις στον κουλοχέρη θα σου τραγουδάει η Γαρμπή, η Θεοδωρίδου ο τάδε και ο δείνα … και άμα λάχει σε ταΐζουν κιόλας για να έχεις δυνάμεις να παίξεις….
Γιαυτό και τρέχει εκεί ο κόσμος, αφού για πάει ένα ζευγάρι σινεμά θέλει 20-30 ευρώ, σε μία ταβέρνα 40-60 ευρώ, στο Μέγαρο για να το παίξει κουλτούρα (και αυτή αμφιβόλου ποιότητας με κάποιες παραστάσεις που φιλοξενούν) θέλει 80-100 ευρώ θεονήστικος , καλό είναι και το καζίνο με τζάμπα φαγητό και μουσική και υπάρχει πάντα η ελπίδα του κέρδους.
Και τώρα που τα γράφω ακόμη σκέφτομαι και αναρωτιέμαι
Τι χάνω? τι μου ξεφεύγει? Που είμαι μέσα σε όλα αυτά?
Πουθενά?
Μήπως είμαι εκείνο το μίζερο ανθρωπάκι από τις γελοιογραφίες σκυμμένο πάνω σε ένα γραφείο πολλές ώρες, δουλεύοντας σαν το σκυλί, ξέροντας ότι ποτέ δεν καταφέρει να βγει στην σύνταξη έτσι όπως πάει το πράμα... παλεύοντας με λογαριασμούς και συλλογιζόμενο αν περισσεύουν λεφτά για ένα έξτρα ζευγάρι παπούτσια ή μήπως να τα βάλλω στην άκρη για το πετρέλαιο, για τα ασφάλιστρα του αυτοκινήτου, τα Αγγλικά των παιδιών, τον οδοντοτεχνικό και όλους αυτούς που όπου να’ ναι θα σκάσουν μύτη να μου φέρουν την λογαρία ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου